chore: pretty-fix

This commit is contained in:
Miodec 2024-01-29 12:34:04 +01:00
parent 4fb519d88b
commit b0f365e453
4 changed files with 314 additions and 313 deletions

View file

@ -25003,4 +25003,4 @@
"zvonire",
"zvoniț"
]
}
}

View file

@ -50003,4 +50003,4 @@
"zwingliană",
"zwinglianism"
]
}
}

View file

@ -1,310 +1,311 @@
{
"language": "belarusian_lacinka",
"groups": [
[0, 100],
[101, 300],
[301, 600],
[601, 9999]
],
"quotes": [
{
"id": 1,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Pry ŭźleskach amal usiudy stajali kalosy, zavichalisia ludzi. Niamała ludziej było i na bałocie - užo dzie-nidzie kasili.",
"length": 121
},
{
"id": 2,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Vasil pasłuchaŭsia, ale biez achvoty. Jon prynios ad svajho voza paŭkaravaja chleba, brusok sała i žmieniu zialonaj cybuli, pakłaŭ pierad Hannaj na chustku.",
"length": 156
},
{
"id": 3,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Šumiać, šapočuć hrušy. Niedzie zajšoŭsia brecham sabaka, jamu padsabiŭ druhi. Sabaki chutka ŭcichajuć, i ŭžo znoŭ tolki hrušy šumiać...",
"length": 135
},
{
"id": 4,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Znoŭ ciahuča, pa-voŭčy zavyŭ sabaka. \"Praŭdu Hanna kazała. By na chaŭtury. Jak čuła ŭsio roŭna...\"",
"length": 98
},
{
"id": 5,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Kali jon pavaliŭsia ŭ travu kala voza, nachiliłasia, piaščotna pahładziła pa hałavie.",
"length": 85
},
{
"id": 6,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- U nas je zapałka, - radasna paviedamiŭ Chviedźka, zabiahajučy napierad Vasila.",
"length": 80
},
{
"id": 7,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Idzi!.. Nie brašy! - pačuŭ Vasil jaje adkaz. Hanna raptam zaśmiajałasia.",
"length": 74
},
{
"id": 8,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Vasil zaŭvažyŭ: pavitaŭšysia, Čarnuška adrazu ŭhledzieŭ, vyłučyŭ z usich jaho.",
"length": 78
},
{
"id": 9,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Kaniešnie!.. Taki kavaler!.. Tolki - vočy ŭ jaje, kažuć, u roznyja baki hladziać. Praŭda?",
"length": 91
},
{
"id": 10,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Kazu! Kazu pradaju! Kamu kazu treba? - kryčaŭ niechta.",
"length": 56
},
{
"id": 11,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Abudziŭšysia ŭranku ad šturška, Vasil ubačyŭ nad saboju Jaŭchima Karča, jaki, musić, viartaŭsia z načnoj uciechi.",
"length": 113
},
{
"id": 12,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Choć adrazu stała cicha, Dubadzieł nie śpiašaŭsia havaryć.",
"length": 58
},
{
"id": 13,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Upuściŭ! - Vasil raptam uskipieŭ. - Nu, upuściŭ! Što vam!",
"length": 59
},
{
"id": 14,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja končyŭ paśla himnazii ŭniviersitet i staŭ vučonym-falkłarystam. Sprava hetaja ŭ toj čas tolki pačynałasia i ličyłasia siarod uładu majučych niebiaśpiečnaj dla isnujučaha paradku.",
"length": 181
},
{
"id": 15,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja pabyvaŭ i tam, u mianie byli maładyja nohi i maładaja praha. I čaho mnie tolki nie davodziłasia bačyć!",
"length": 105
},
{
"id": 16,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Kali ja apuściŭ ruku, u vačach hetaj dziaŭčyny - nie, navat dzicionka - zjaviłasia niešta lichamankavaje, balučaje, dziŭnaje.",
"length": 125
},
{
"id": 17,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Jana tak skazała «apošniaja z Janoŭskich», hetaja vasiemnaccacihadovaja dziaŭčynka, što mnie čamuści až pa sercy razanuła žalem.",
"length": 128
},
{
"id": 18,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Tamu ja navioŭ razmovu na dzikaje palavańnie. U Biermana vusny skłalisia, jak kurynaja dupka.",
"length": 93
},
{
"id": 19,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Vializnaja tuša Dubatoŭka vyprastałasia, jon chmyknuŭ i ŭziaŭ Janoŭskuju ščopańniu źvierchu za prazrystuju kiść levaj ruki.",
"length": 123
},
{
"id": 20,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Biazhučna skakała pa vierasie dzikaje palavańnie karala Stacha, imčali šeryja, tumannyja, nachilenyja napierad postaci.",
"length": 119
},
{
"id": 21,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja viarnuŭsia ŭ pakoj i, nie zapalvajučy śviečki, sieŭ na łožak. Mianie kałaciła ad choładu, a čerap prosta razłomvaŭsia ad roznych supiarečlivych dumak.",
"length": 153
},{
"id": 22,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "- Pryznajusia vam, takija dumki ŭ mianie byli. Mahčyma, ja navat daŭ by im volu, kab nie viedaŭ, što Varona lažyć paranieny.",
"length": 124
},
{
"id": 23,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Na tvary hetaj poskudzi było stolki bojazi, što ja moh by zmoŭknuć, ale nie moh. Ja zhubiŭ usiakuju razvažlivaść.",
"length": 113
},
{
"id": 24,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Vyrašyli, što Ryhor budzie siońniašniaj nočču siadzieć u Chałodnaj łahčynie, adtul niedaloka da chaty, u jakoj žyŭ Svieciłovič, jaho stary «brat-słuha» i kucharka. U vypadku patreby my zmožam jaho tam adšukać.",
"length": 209
},
{
"id": 25,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja kryknuŭ dzikim hołasam, i, jak byccam u adkaz na moj kryk, cišyniu nočy razdzior šalony tupat konskich kapytoŭ.",
"length": 114
},
{
"id": 26,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Na tvary stanavoha błukała pamiarkoŭnaja ŭśmieška, jon prychlobvaŭ čajok.",
"length": 73
},
{
"id": 27,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Pradraŭšysia tak-siak praz park Bałotnych Jalin, ja vybiŭsia na ściežku i ŭžo amal padychodziŭ da kryža Ramana.",
"length": 111
},
{
"id": 28,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "U vačach maich paciamnieła, i kali ja ačuniaŭ, to pabačyŭ, što końnikaŭ užo nie było.",
"length": 85
},
{
"id": 29,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Unačy Bierman zavodziŭ jaho ŭ chady, i toj kročyŭ pa načnych pierachodach, abudžajučy ŭ słuchaŭkach huki, jakija čuli žychary doma.",
"length": 131
},
{
"id": 30,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "- A-ach, - prarypieŭ zubami Ryhor. - Zabyli, što ŭ lisicy ŭ nary zaŭždy druhi chod jość.",
"length": 88
},
{
"id": 31,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "I my vielmi lohka ŭzdychnuli, kali pałac źnik za pavarotkaj alei. Z kašmaram było skončana.",
"length": 91
},
{
"id": 32,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Heta byŭ pieršy hon pryviezienych z horada na daču hałuboŭ, i baćka z synam mocna pieražyvali - ci viernucca jany?",
"length": 114
},
{
"id": 33,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Na hety raz praskočyć nieprykmietna nie ŭdałosia: u prachadnoj zatrymała kałhaśnica z trochhadovym synam. Chłopčyku pry naradžeńni niaŭmiełaja akušerka vyvichnuła nožki. Jaraš tut ža na łavačcy ŭ skvieryku pahladzieŭ małoha.",
"length": 224
},
{
"id": 34,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Ale, prakansultavaŭšy kolki chvorych, Jaraš znoŭ adčuŭ siabie stomlenym. Z im redka heta zdarałasia.",
"length": 100
},
{
"id": 35,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Tarasa zdziviła i naściarožyła takaja niečakanaja samakrytyčnaść. Ščyra heta ci znoŭ paziorstva?",
"length": 96
},
{
"id": 36,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Tarasu spadabałasia takaja padziaka za pačastunak, i jon viesieła zaśmiajaŭsia. Usio-taki jon cikavy chłopiec, hety Słavik. Ale ŭ hałavie jaho - kuča śmiećcia.",
"length": 159
},
{
"id": 37,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Pracu svaju małady Šykovič lubiŭ. Ale paśla taho jak vyśmiejaŭ svajo asistenctva pierad Tarasam, pasada sapraŭdy zdałasia jamu mizernaj i śmiešnaj. Padvypiŭšy, jon vyrašyŭ na rabotu nie iści. Adbudziecca pieradača i biez jaho.",
"length": 226
},
{
"id": 38,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "- Čamu ržacie, jak šatłandskija žarabcy? Čerci ryžyja! Špijonić pryjechali? Kudy atamnuju bombu skinuć? Dyk my na vas dziesiać skiniem! I ad vašaha zadrypanaha vostrava nie zastaniecca mokraha miesca!",
"length": 200
},
{
"id": 39,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Syrakvaška ŭziaŭ papku, pračytaŭ napisanaje i lohka śvisnuŭ, jon adrazu zrazumieŭ, čamu Šykoviča zacikaviła hetaja maleńkaja papierka.",
"length": 134
},
{
"id": 40,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "«Alošu ŭraziła maja novaja jakaść - umieńnie vykidvać z kabinieta durniaŭ», - padumaŭ viesieła.",
"length": 95
},
{
"id": 41,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "- ...Kaniešnie, kali baćka budzie vykidvać z kabinieta ludziej, to synu jość z kaho ŭziać prykład... Kali baćka sabie dazvalaje...",
"length": 130
},
{
"id": 42,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "\"Nie źviartajcie ŭvahi. Naznačeńni jaho sam budu praviarać. Vam raju: aścierahajciesia hetaha čałavieka. Ničoha nie vykazvajcie pry im\".",
"length": 136
},
{
"id": 43,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Kładoŭka dla bializny była na haryščy treciaha korpusa, dzie raźmiaščalisia izalatary.",
"length": 86
},
{
"id": 44,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Razhružany kran viartaŭsia z lohkim hułam. Jon lacieŭ pa doŭhim pralocie cecha z chutkaściu ciahnika. Zvinieli šyby i drynčali niezamacavanyja detali i klučy na stanku.",
"length": 168
},
{
"id": 45,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "- Och, libierał! - I paviarnułasia da Tarasa: - Dakład karotki. Ja patrabuju, kab hetaha tvajho pižona Šykoviča vyciahnuli na kamitet.",
"length": 134
},
{
"id": 46,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Zvaniła Ira. Jaje zvajšli na instytuckim bale, kab paviedamić pra niaščaście z bratam. Paznała maci, zapłakała: što sa Słavikam?",
"length": 128
},
{
"id": 47,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Da aŭtobusnaj supynki išli moŭčki. Sviaciła maroznaje sonca, jakoje, zdavałasia, pramianiła nie ciapło, a choład. Snieh pad nahami ŭ prachožych źvinieŭ na sotni ładoŭ.",
"length": 167
},
{
"id": 48,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Mnoha i druhich dumak roiłasia ŭ hałavie, pakul Anton Kuźmič, užo adzin, išoŭ ad aŭtobusa da svajho doma pa cichaj vulicy, dzie śnieh nie ačyščaŭsia z pačatku zimy.",
"length": 164
},
{
"id": 49,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Jon raspranuŭsia i, pamyŭšy ŭ vannaj ruki, zahlanuŭ na kuchniu, viesieła i śmiešna paciahnuŭ nosam pavietra.",
"length": 108
},
{
"id": 50,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Jon nie zaŭvažyŭ, jak jana źnikała i zjaŭlałasia znoŭ. Niekali jon lubavaŭsia jaje sprytnaściu ŭ damašniaj rabocie: usio hareła pad jaje rukami. Ciapier jon dumaŭ pra inšaje, nie zadumvajučysia, adkazvaŭ joj.",
"length": 208
}
]
}
{
"language": "belarusian_lacinka",
"groups": [
[0, 100],
[101, 300],
[301, 600],
[601, 9999]
],
"quotes": [
{
"id": 1,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Pry ŭźleskach amal usiudy stajali kalosy, zavichalisia ludzi. Niamała ludziej było i na bałocie - užo dzie-nidzie kasili.",
"length": 121
},
{
"id": 2,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Vasil pasłuchaŭsia, ale biez achvoty. Jon prynios ad svajho voza paŭkaravaja chleba, brusok sała i žmieniu zialonaj cybuli, pakłaŭ pierad Hannaj na chustku.",
"length": 156
},
{
"id": 3,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Šumiać, šapočuć hrušy. Niedzie zajšoŭsia brecham sabaka, jamu padsabiŭ druhi. Sabaki chutka ŭcichajuć, i ŭžo znoŭ tolki hrušy šumiać...",
"length": 135
},
{
"id": 4,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Znoŭ ciahuča, pa-voŭčy zavyŭ sabaka. \"Praŭdu Hanna kazała. By na chaŭtury. Jak čuła ŭsio roŭna...\"",
"length": 98
},
{
"id": 5,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Kali jon pavaliŭsia ŭ travu kala voza, nachiliłasia, piaščotna pahładziła pa hałavie.",
"length": 85
},
{
"id": 6,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- U nas je zapałka, - radasna paviedamiŭ Chviedźka, zabiahajučy napierad Vasila.",
"length": 80
},
{
"id": 7,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Idzi!.. Nie brašy! - pačuŭ Vasil jaje adkaz. Hanna raptam zaśmiajałasia.",
"length": 74
},
{
"id": 8,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Vasil zaŭvažyŭ: pavitaŭšysia, Čarnuška adrazu ŭhledzieŭ, vyłučyŭ z usich jaho.",
"length": 78
},
{
"id": 9,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Kaniešnie!.. Taki kavaler!.. Tolki - vočy ŭ jaje, kažuć, u roznyja baki hladziać. Praŭda?",
"length": 91
},
{
"id": 10,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Kazu! Kazu pradaju! Kamu kazu treba? - kryčaŭ niechta.",
"length": 56
},
{
"id": 11,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Abudziŭšysia ŭranku ad šturška, Vasil ubačyŭ nad saboju Jaŭchima Karča, jaki, musić, viartaŭsia z načnoj uciechi.",
"length": 113
},
{
"id": 12,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "Choć adrazu stała cicha, Dubadzieł nie śpiašaŭsia havaryć.",
"length": 58
},
{
"id": 13,
"source": "Ivan Mielež - Ludzi na bałocie.",
"text": "- Upuściŭ! - Vasil raptam uskipieŭ. - Nu, upuściŭ! Što vam!",
"length": 59
},
{
"id": 14,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja končyŭ paśla himnazii ŭniviersitet i staŭ vučonym-falkłarystam. Sprava hetaja ŭ toj čas tolki pačynałasia i ličyłasia siarod uładu majučych niebiaśpiečnaj dla isnujučaha paradku.",
"length": 181
},
{
"id": 15,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja pabyvaŭ i tam, u mianie byli maładyja nohi i maładaja praha. I čaho mnie tolki nie davodziłasia bačyć!",
"length": 105
},
{
"id": 16,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Kali ja apuściŭ ruku, u vačach hetaj dziaŭčyny - nie, navat dzicionka - zjaviłasia niešta lichamankavaje, balučaje, dziŭnaje.",
"length": 125
},
{
"id": 17,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Jana tak skazała «apošniaja z Janoŭskich», hetaja vasiemnaccacihadovaja dziaŭčynka, što mnie čamuści až pa sercy razanuła žalem.",
"length": 128
},
{
"id": 18,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Tamu ja navioŭ razmovu na dzikaje palavańnie. U Biermana vusny skłalisia, jak kurynaja dupka.",
"length": 93
},
{
"id": 19,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Vializnaja tuša Dubatoŭka vyprastałasia, jon chmyknuŭ i ŭziaŭ Janoŭskuju ščopańniu źvierchu za prazrystuju kiść levaj ruki.",
"length": 123
},
{
"id": 20,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Biazhučna skakała pa vierasie dzikaje palavańnie karala Stacha, imčali šeryja, tumannyja, nachilenyja napierad postaci.",
"length": 119
},
{
"id": 21,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja viarnuŭsia ŭ pakoj i, nie zapalvajučy śviečki, sieŭ na łožak. Mianie kałaciła ad choładu, a čerap prosta razłomvaŭsia ad roznych supiarečlivych dumak.",
"length": 153
},
{
"id": 22,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "- Pryznajusia vam, takija dumki ŭ mianie byli. Mahčyma, ja navat daŭ by im volu, kab nie viedaŭ, što Varona lažyć paranieny.",
"length": 124
},
{
"id": 23,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Na tvary hetaj poskudzi było stolki bojazi, što ja moh by zmoŭknuć, ale nie moh. Ja zhubiŭ usiakuju razvažlivaść.",
"length": 113
},
{
"id": 24,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Vyrašyli, što Ryhor budzie siońniašniaj nočču siadzieć u Chałodnaj łahčynie, adtul niedaloka da chaty, u jakoj žyŭ Svieciłovič, jaho stary «brat-słuha» i kucharka. U vypadku patreby my zmožam jaho tam adšukać.",
"length": 209
},
{
"id": 25,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Ja kryknuŭ dzikim hołasam, i, jak byccam u adkaz na moj kryk, cišyniu nočy razdzior šalony tupat konskich kapytoŭ.",
"length": 114
},
{
"id": 26,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Na tvary stanavoha błukała pamiarkoŭnaja ŭśmieška, jon prychlobvaŭ čajok.",
"length": 73
},
{
"id": 27,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Pradraŭšysia tak-siak praz park Bałotnych Jalin, ja vybiŭsia na ściežku i ŭžo amal padychodziŭ da kryža Ramana.",
"length": 111
},
{
"id": 28,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "U vačach maich paciamnieła, i kali ja ačuniaŭ, to pabačyŭ, što końnikaŭ užo nie było.",
"length": 85
},
{
"id": 29,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "Unačy Bierman zavodziŭ jaho ŭ chady, i toj kročyŭ pa načnych pierachodach, abudžajučy ŭ słuchaŭkach huki, jakija čuli žychary doma.",
"length": 131
},
{
"id": 30,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "- A-ach, - prarypieŭ zubami Ryhor. - Zabyli, što ŭ lisicy ŭ nary zaŭždy druhi chod jość.",
"length": 88
},
{
"id": 31,
"source": "Uładzimir Karatkievič - Dzikaje palavańnie karala Stacha.",
"text": "I my vielmi lohka ŭzdychnuli, kali pałac źnik za pavarotkaj alei. Z kašmaram było skončana.",
"length": 91
},
{
"id": 32,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Heta byŭ pieršy hon pryviezienych z horada na daču hałuboŭ, i baćka z synam mocna pieražyvali - ci viernucca jany?",
"length": 114
},
{
"id": 33,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Na hety raz praskočyć nieprykmietna nie ŭdałosia: u prachadnoj zatrymała kałhaśnica z trochhadovym synam. Chłopčyku pry naradžeńni niaŭmiełaja akušerka vyvichnuła nožki. Jaraš tut ža na łavačcy ŭ skvieryku pahladzieŭ małoha.",
"length": 224
},
{
"id": 34,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Ale, prakansultavaŭšy kolki chvorych, Jaraš znoŭ adčuŭ siabie stomlenym. Z im redka heta zdarałasia.",
"length": 100
},
{
"id": 35,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Tarasa zdziviła i naściarožyła takaja niečakanaja samakrytyčnaść. Ščyra heta ci znoŭ paziorstva?",
"length": 96
},
{
"id": 36,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Tarasu spadabałasia takaja padziaka za pačastunak, i jon viesieła zaśmiajaŭsia. Usio-taki jon cikavy chłopiec, hety Słavik. Ale ŭ hałavie jaho - kuča śmiećcia.",
"length": 159
},
{
"id": 37,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Pracu svaju małady Šykovič lubiŭ. Ale paśla taho jak vyśmiejaŭ svajo asistenctva pierad Tarasam, pasada sapraŭdy zdałasia jamu mizernaj i śmiešnaj. Padvypiŭšy, jon vyrašyŭ na rabotu nie iści. Adbudziecca pieradača i biez jaho.",
"length": 226
},
{
"id": 38,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "- Čamu ržacie, jak šatłandskija žarabcy? Čerci ryžyja! Špijonić pryjechali? Kudy atamnuju bombu skinuć? Dyk my na vas dziesiać skiniem! I ad vašaha zadrypanaha vostrava nie zastaniecca mokraha miesca!",
"length": 200
},
{
"id": 39,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Syrakvaška ŭziaŭ papku, pračytaŭ napisanaje i lohka śvisnuŭ, jon adrazu zrazumieŭ, čamu Šykoviča zacikaviła hetaja maleńkaja papierka.",
"length": 134
},
{
"id": 40,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "«Alošu ŭraziła maja novaja jakaść - umieńnie vykidvać z kabinieta durniaŭ», - padumaŭ viesieła.",
"length": 95
},
{
"id": 41,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "- ...Kaniešnie, kali baćka budzie vykidvać z kabinieta ludziej, to synu jość z kaho ŭziać prykład... Kali baćka sabie dazvalaje...",
"length": 130
},
{
"id": 42,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "\"Nie źviartajcie ŭvahi. Naznačeńni jaho sam budu praviarać. Vam raju: aścierahajciesia hetaha čałavieka. Ničoha nie vykazvajcie pry im\".",
"length": 136
},
{
"id": 43,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Kładoŭka dla bializny była na haryščy treciaha korpusa, dzie raźmiaščalisia izalatary.",
"length": 86
},
{
"id": 44,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Razhružany kran viartaŭsia z lohkim hułam. Jon lacieŭ pa doŭhim pralocie cecha z chutkaściu ciahnika. Zvinieli šyby i drynčali niezamacavanyja detali i klučy na stanku.",
"length": 168
},
{
"id": 45,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "- Och, libierał! - I paviarnułasia da Tarasa: - Dakład karotki. Ja patrabuju, kab hetaha tvajho pižona Šykoviča vyciahnuli na kamitet.",
"length": 134
},
{
"id": 46,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Zvaniła Ira. Jaje zvajšli na instytuckim bale, kab paviedamić pra niaščaście z bratam. Paznała maci, zapłakała: što sa Słavikam?",
"length": 128
},
{
"id": 47,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Da aŭtobusnaj supynki išli moŭčki. Sviaciła maroznaje sonca, jakoje, zdavałasia, pramianiła nie ciapło, a choład. Snieh pad nahami ŭ prachožych źvinieŭ na sotni ładoŭ.",
"length": 167
},
{
"id": 48,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Mnoha i druhich dumak roiłasia ŭ hałavie, pakul Anton Kuźmič, užo adzin, išoŭ ad aŭtobusa da svajho doma pa cichaj vulicy, dzie śnieh nie ačyščaŭsia z pačatku zimy.",
"length": 164
},
{
"id": 49,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Jon raspranuŭsia i, pamyŭšy ŭ vannaj ruki, zahlanuŭ na kuchniu, viesieła i śmiešna paciahnuŭ nosam pavietra.",
"length": 108
},
{
"id": 50,
"source": "Ivan Šamiakin - Serca na dałoni.",
"text": "Jon nie zaŭvažyŭ, jak jana źnikała i zjaŭlałasia znoŭ. Niekali jon lubavaŭsia jaje sprytnaściu ŭ damašniaj rabocie: usio hareła pad jaje rukami. Ciapier jon dumaŭ pra inšaje, nie zadumvajučysia, adkazvaŭ joj.",
"length": 208
}
]
}

View file

@ -185,7 +185,7 @@
"text": "벌써 30년이 다 되어 가지만, 그 해 봄부터 가을까지의 외롭고 힘들었던 싸움을 돌이켜보면, 언제나 그 때처럼 막막하고 암담해진다. 어쩌면 그런 싸움이야말로 우리가 살아 가면서 흔히 빠지게 되는 일이고, 그래서 실은 아직도 내가 거기서 벗어나지 못했기 때문에 받게 되는 느낌인지도 모르겠다.",
"source": "우리들의 일그러진 영웅",
"length": 162,
"id": 30
"id": 30
}
]
}