diff --git a/frontend/static/quotes/georgian.json b/frontend/static/quotes/georgian.json
index e43c613e4..471e62239 100644
--- a/frontend/static/quotes/georgian.json
+++ b/frontend/static/quotes/georgian.json
@@ -96,6 +96,54 @@
       "source": "ლევ ტოლსტოი",
       "length": 82,
       "id": 15
+    },
+    {
+      "text": "კატა ხომ არ არის, აიღო და ჩამოჰკიდო; რაც უნდა იყოს, ღვთის სული ადამიანია.",
+      "source": "სარჩობელაზედ",
+      "length": 73,
+      "id": 16
+    },
+    {
+      "text": "ხალხი, წუთის წინად სულგანაბული, ეხლა მხიარულად ჰყაყანებდა და ლაზღანდარობდა კიდეც. დაირღვა ხალხის გროვა, დაიშალა და გაიშალა მინდორზედ. ყველამ თავის სახლისაკენ გასწია სრულიად კმაყოფილმა, რომ ეს სამარცხვინო და გულის ამაზრზენი თამაშა ნახა. პეტრემ მიიხედ-მოიხედა და ნახა, რომ აღარავინ რჩება აქ. ჯარიც წამოვიდა, მარტო ორი ყარაულიღა დარჩა სარჩობელასთან. იმ წითელპერანგა კაცმაც გადიცვა რაღაც სხვა ტანისამოსი და გამოსწია. სარჩობელაზედ დარჩა უძრავად დაკიდებული ის უბედურის შვილი.",
+      "source": "სარჩობელაზედ",
+      "length": 469,
+      "id": 17
+    },
+    {
+      "text": "მხოლოდ აქ დამთავრდა ოთხ ნაწილად შედგენილი სამგლოვიარო მარში, რომელშიც იყო სამხრეთის მზე, ტფილისის სევდა, ავტომობილის საყვირი, პროპელლერის ხმაური, პარიზის ყავახანის როკვა, ჩინეთის აბრეშუმის დანელებული შრიალი, ბრომლეის უსაზღვრო პატივისცემა, თინოს შურიანი ღიმილი, გველის სრიალი ქალის უზადო ტანზე, საიდუმლო შელოცვა და ყველა ამას გარს ეხვეოდა სულთამობრძავი შალვას ხრიალი. რამინოს მშვიდი ცქერა და საქართველოს მივარდნილ სოფელში გამზრდელ მამიდის უხმო, ბებრული ქვითინი, ტირილი და ზოგჯერ მოთქმა...",
+      "source": "შელოცვა რადიოთი",
+      "length": 487,
+      "id": 18
+    },
+    {
+      "text": "მუდმივ დინჯმა, ცივმა და ქვეყნის ბედით გატაცებულმა წიგნის ჭიამ თან-და-თან გადააჩვია მარგო მუსიკას, სიმღერას, ცეკვას, ანცობას; თავის მოგიჟიანებას, სიყვარულის სიცილსა და სიცოცხლის ლაღობას. რაც დრო მიდიოდა, თეიმურაზიც საზოგადო საქმეებსა და წიგნებში უფრო-და-უფრო ღრმად მისძვრებოდა, დღითი დღე ჭიავდებოდა, წიგნის მღილს ემსგავსებოდა და მარგოს გულის ჩახვევას, განაპირებასა და სულიერ დაობლებას ვერც კი ამჩნევდა.",
+      "source": "ჯაყოს ხიზნები",
+      "length": 401,
+      "id": 19
+    },
+    {
+      "text": "როცა თეიმურაზს ცხოვრებამ მიწამდე მოუღუნა კისერი და ულმობლად დაჰკეცა იგი, მოდრეკილმა მწიგნობარმა თავის წიგნებსაც წაავლო ხელი, - იმ წიგნებს, რომელნიც თეიმურაზისთვის ღვიძლ შვილებს ედარებოდნენ და უფრო საჭირონი და ძვირფასნი იყვნენ, ვიდრეე ავეჯეულობა, მამა-პაპეული განძეულობა, მარგოს თვალ-მარგალიტი, ბროლი, ფაიფური და თეთრეული.",
+      "source": "ჯაყოს ხიზნები",
+      "length": 321,
+      "id": 20
+    },
+    {
+      "text": "მაშ, მაშა! - მოესმა უკნიდან ჯაყოს მხიარული ჭიხვინი, - აგრე ვიცის ჯაყომა!",
+      "source": "ჯაყოს ხიზნები",
+      "length": 72,
+      "id": 21
+    },
+    {
+      "text": "ბრძნად მეტყუელება ვეცხლი არს წმინდა, ხოლო დუმილი, ოქრო რჩეული ",
+      "source": "გრიგოლ ხანძთელის ცხოვრება",
+      "length": 62,
+      "id": 22
+    },
+    {
+      "text": "- მღუპავ, მამა? - მივიდა იგი ბეკინასთან. - მღუპავ? დანას მიყრი ყელში?.. რატომ მიმეტებ შენი ჭირიმე?!",
+      "source": "სამანიშვილის დედინაცვალი",
+      "length": 99,
+      "id": 23
     }
   ]
-}
+}
\ No newline at end of file